Ergens, in de ether, zweeft het perfecte programma voor JOU.
Dit hypothetische programma is in elk opzicht onovertroffen: op maat gemaakt voor jouw DNA, verhoudingen, ervaringsniveau, leeftijd, tijdsbudget en alle andere factoren die jou tot de krachtsporter maken die je bent.
Het volgen van dit letterlijk ongelooflijke programma zou je sowieso naar je maximale potentieel tillen, en elke afwijking van dit programma zou per definitie het effect ervan verminderen. Het is tenslotte het perfecte programma.Klinkt onmogelijk toch? Nou, in theorie is het dat niet. In theorie bestaat zo'n programma: de geoptimaliseerde combinatie van sets, herhalingen, oefenigen, percentages, frequentie en progressie die maximale winst garandeert. It's out there. Somewhere.
Je hoeft het alleen maar te vinden. Maar hoe?
Een expert raadplegen?
Doe niet zo belachelijk. Er bestaat geen "expert" als het om jou gaat. Bovendien zijn experts mensen. Dus verre van perfect.
Meer dan 100 uur youtube filmpjes over "science based training" kijken? Ik heb dat geprobeerd en nee, dat maakt je gewoon tot een onuitstaanbare betweterige klootzak.
Dus wat blijft er dan over? Trial and Error? Gewoon testen?
Het probleem met die strategie is dat je constant verandert, dus het perfecte programma van vandaag is niet het perfecte programma van morgen. En je bent maar één proefkonijn wat het vergelijken van programma's door middel van a/b-testen onmogelijk maakt.
Dus wat nu? Hoe vind of schrijf je in vredesnaam het perfecte programma voor jou?
Dat is het leuke: dat doe je niet!
Nooit.
Perfect trainen doe je nooit. Je training zal nooit optimaal zijn. Het maakt niet uit hoe vaak je googelt "hoeveel sets deadlifts moet ik doen" of "is twee keer per week trainen beter dan vijf keer per week", het maakt niet uit hard je ook obsedeert en je drukt maakt over het verschil tussen trainen op RPE 6,5 en RPE 7 en of je je duimen omhoog of omlaag moet houden tijdens lateral raises: je traint nooit “optimaal”
En als je door een bizar kosmisch toeval op een onfeilbaar programma zou stuiten, zou je het niet weten. Niemand zou dat doen.
Dus wat moet je doen met deze onthulling?
Ik stel voor dat je het omarmt. Laat de obsessieve zoektocht naar optimalisatie achterwege. Leer in plaats daarvan genoegen te nemen met 'effectief'.
Een effectief programma heeft heel veel voordelen ten opzichte van het hypothetische optimale programma. Om te beginnen kan een effectief programma vele vormen aannemen, terwijl een optimaal programma er per definitie maar één kan hebben (en het zou waarschijnlijk saai zijn).
Als je genoegen neemt met een "slechts" effectief programma, hoeft je je geen zorgen te maken dat je wat misloopt. Je kan je berusten in de wetenschap dat je waarschijnlijk beter zou kunnen trainen maar, wat maakt het uit; dat kan iedereen.
Nu je een stap dichter bij verlichting bent: kun je beginnen aan je zoektocht naar een programma waar je zonder zorgen en schuldgevoel van kan genieten.
En dat is goed nieuws. Want net als het “perfecte” programma: het "leukste" programma zweeft OOK in de ether. En ik ben ervan overtuigd dat het beter is om je tijd te besteden aan het vinden van dat programma.
Vooral omdat je die op een dag wél zou kunnen vinden.